Wat is het toch leuk om een dagje in BLEND mee te draaien. Afgelopen woensdag gingen we na een vakantiesluiting van vier weken weer open. Nog voordat de markiezen naar beneden waren stond er al een Griekse buurman op de stoep. “Heb jij interesse in een stuk land? Ik heb 50.000 vierkante meter in de aanbieding.” “Ha”, antwoordde ik, “op Rhodos zeker?” “Nee, echt, mooie grond. Jij hebt een netwerk toch? Ik kom volgende week met de papieren.” “Prima, welkom!”

De hele dag door lopen er mensen in en uit. Klanten voor Jocelyn onze kapster, buurtbewoners die kleding komen scoren – we hebben een prachtige collectie dure dameskleding en alles gaat voor 15 euro weg – en kinderen die een ijsje komen halen. “Wauw man, moet je deze proeven”, zegt een jochie tegen zijn vrienden en hij duwt ze het rietje van de bananenmilkshake in de mond. “Je hebt er een klant bij meneer!”

Dan verschijnen er drie dames, keurig gekleed met folders in hun hand. Jehova’s getuigen? “Wij koken voor daklozen. Hebben jullie veel contact met hen?” “Nou ja, behoorlijk. Regelmatig komen mannen en vrouwen van de opvang hiernaast voor een praatje en een bakkie. Vanmorgen nog: ‘kan ik een koffie bij je bietsen?’ Ik kan mensen wel doorverwijzen. Hebben jullie een flyer?” “Zeker” en ik krijg een papier mét foto van het drietal. ‘Host Apostel Amen’ staat er bij de één. ‘Pastor’ bij de andere twee. “Wat leuk, jullie zijn christen, ik ook!” Daar moet op gedronken worden en zo vertel ik, onder het genot van een cappuccino, over de leiding van God die we hebben ervaren in de start van BLEND en het werk van ICP. “We mailen je om een vervolgafspraak te maken.”

Als we later met buurvrouw Kim en de pas gedoopte Marlieke aan de thee zitten schuift er een dame aan die net terug komt uit Melbourne en koffie wil om haar jetlag weg te drinken. Ze woont in de wijk en maakt documentaires als kunstenares. Op internet laat ze één en ander zien van haar werk – zó interessant dat Carolien en ik de film bekijken waarvoor ze naar Australië was gereisd en die daar in de prijzen was gevallen. We leren ook nog iets nieuws over ons unieke stukje Rotterdam Zuid. “Dat wordt de ‘boerenzij’ genoemd, omdat op de Zuidoever van de Maas vroeger als eerste de boeren kwamen wonen.”

En zo gaat het af en aan, de hele dag door. De vakantie is dan wel voorbij, de leukste ontmoetingen hebben we toch hier in Rotterdam Zuid, op de boerenzij.