“Mama, ik vind dit zo ontroerend!” Net voordat ze naar bed gaat valt Rhodé, onze jongste van elf, in de armen van Carolien. We zijn net terug van ons eerste bezoek aan het pand, vijf huizen verderop in de straat waar we wonen. Hierover droomden we twee jaar geleden. Sindsdien is er veel gebeurd. En toen ontvingen we de sleutel.

Als gezin en vergezeld door onze eerste twee medewerkers, buurman Leander en bijna-buurman Maikel, treden we binnen in de lege ruimte. Het is donker, maar de lampen van voorbijrijdende auto’s en onze telefoons verdrijven de duisternis. We zijn zo blij!

We staan in een kring en danken samen God. Leander draait een luisterlied van Christian Verwoerd. Rhodé wil dansen en trekt haar zus erbij. “Ga maar, doe het maar, misschien wil Maikel wel meedoen”.

Maikel is een geoefende danser die met Roos is mee geweest naar Servië, vorig jaar zomer. Hij hoorde toen al van onze plannen, woont inmiddels in de buurt en bidt elke maandag mee voor de ontwikkeling van BLEND Bloemhof. Onder de woning van Leander, dus in het huis naast ons, komt opnieuw een woning vrij. Maikel gaat er kijken – misschien is het wat voor hem. Hoe bijzonder dat we al een woongemeenschap kunnen vormen, terwijl de verbouwing van ons pand nog moet beginnen.

Maikel neemt het initiatief, Rhodé volgt en ook Roos improviseert …

Eenmaal thuis realiseert Rhodé zich dat hier iets bijzonders is gebeurd. En ze kan het niet meer droog houden. Wat is God goed. Hij doet wat Hij belooft, is betrouwbaar en voorziet. Kostbare lessen die ook onze kinderen meekrijgen in dit prachtige avontuur.